| Nadat we anderhalve week hadden besloten niet meer naar Happie
te gaan kijken gaat het toch weer kriebelen. Zoveel leuke foto’s en
filmpjes komen voorbij op het internet. En dan vraagt Happie via z’n
eigen facebook pagina of iemand nog zijn buddy wil zijn. Tja, wat
doe je dan,…. die trouwe hondenogen kun je natuurlijk nooit
weigeren. Vrijdagochtend dus weer bij de Bergsche Diep. Voor de
duik nog even met Danielle en Marco zeehondennieuwtjes
uitgewisseld. Erg leuk allemaal. Happie is er allang horen we, blijkbaar
had hij voor de zekerheid met meer buddies afgesproken. In een
dichte mist lopen we naar het water. We gaan direct op een diepte
van 3 meter naar rechts. Bij een partij rotsen is hij er weer ineens.
Razendsnel manoeuvreert hij om me heen. Links, rechts, boven,
onder en nog een keer. De stofwolken stijgen alweer langzaam op
van de bodem. Marielle ben ik kwijt en Happie ook. Ik zwem weer
een paar meter naar rechts en zie daar Marielle en Happie. Beide
zweven rechtop in het water en Happie geeft Marielle een poot . Ik
kom langzaam dichterbij en kan nog net twee plaatjes maken.
Happie is erg rustig en doet zijn naam helemaal geen eer aan
(gelukkig maar). Hij zwemt nog wat rond en is weer verdwenen.
Even later snappen we waarom. Happie had ook nog een date met
Danielle en Marco. We genieten met z’n vieren nog even van Happie,
maar Happie is uitgespeeld en verdwijnt in het niets. Marielle en ik
proberen nog wat snotolfjes te vinden tussen het wakame en gaan
nog even bij de dahlia kijken naast het platform. |
| |
